8 marca 2020
Patrick Ney: Jestem Polakiem, ale herbatę piję tylko z mlekiem
Ludzie mają ultraniskie poczucie własnej wartości, bo tak zostali wychowani. Staram się to zmieniać. (więcej…)
Czytaj Więcej
Wywiady
26 grudnia 2019
Hanna Karkowska: Brońmy się od nienawiści
Nie trzeba kochać, nawet przyjaźnić się. Ale szacunek dla drugiego człowieka to podstawa. Piekło wojny powinno nas już tego dawno nauczyć. (więcej…)
Czytaj Więcej
1 września 2019
Izabela Sopalska-Rybak: Nie budujmy murów w swoich głowach
Jeszcze niedawno ludzie uciekali na drugą stronę ulicy, gdy zobaczyli osobę z niepełnosprawnością. (więcej…)
Czytaj Więcej
Artykuły
10 lutego 2019
Dlaczego akurat blog?
Jako dziennikarz radiowy i antropolog kultury opisuję Warszawę, ludzi i ich historie. I o tym jest ten blog. (więcej…)
Czytaj Więcej
13 sierpnia 2018
Na wojnie dzieci marzą tak samo
W Kurdystanie, w ośrodku dla uchodźców, dzieci z głodu jadły korzenie ostu. Z drugiej strony robiły latawce z plastikowych torebek. (więcej…)
Czytaj Więcej
12 sierpnia 2018
Łatwiej być bandziorem niż świętym
Mogę opisać, w jaki sposób zakopać trupa, żeby nie znalazł go helikopter z termowizją, ale po co? Dzisiaj wolę dawać przykład, że można żyć inaczej. (więcej…)
Czytaj Więcej
![18.09.2015 / Bośnia i Hercegowina
Do Srebrenicy podwiózł mnie taksówkarz. Ale nie chciał pieniędzy. Powiedział, że nie może ode mnie wziąć zapłaty, bo przyjechałem by poznać prawdę o ich narodowej Tragedii.
W Srebrenicy byłem już po zmroku. Rano pojechałem na cmentarz. Z dziennikarzem lokalnego radia. Jechaliśmy starą Skodą Felicją, odpalał papierosa od papierosa. Na cmentarzu było pusto, nikogo nie było. Po kwadransie zatrzymał się samochód. Wysiadł wysoki mężczyzna z dzieckiem.
Oglądali groby, pomodlili się chyba. Potem – już na zewnątrz – facet zapytał skąd jestem.
Odpowiedziałem, że z Polski, że przyjechałem tutaj, bo nie mogłem zrozumieć w jaki sposób doszło do ludobójstwa tuż obok nas, w Europie.
Miał łzy w oczach. Po Masakrze jego rodzina przeprowadziła się do Kanady.
I przyjechał tutaj pierwszy raz z synem, aby opowiedzieć o rodzinie, korzeniach, o tych którzy zginęli.
Na pożegnanie zapytał, czy możemy zrobić sobie wspólne zdjęcie.
Bo jak wróci do domu to opowie że pamięć o Srebrenicy jest wciąż żywa. I że są jeszcze ludzie szukający świata, po którym zostały tylko białe groby.
[…]
W Srebrenicy byłem w 2015 roku. A to fragment notesu.
[…]
25 lat temu w Masakrze w Srebrenicy zginęło blisko 8373 osoby.
Egzekucji na muzułmańskich mężczyznach i chłopcach dokonały paramilitarne oddziały Serbów Bośniackich.
#srebrenica #srebrenicagenocide #srebrenica1995 #srebrenicamassacre #nomorewar #yugoslavia](https://jerzychodorek.pl/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder.png)